Bij het einde van de Tweede Wereldoorlog was Laurent 16 jaar. Samen met zijn broer Miel en twee kozijns, fietste hij op zondagvoormiddag naar de landbouwschool in Tongerlo. Als ze terugkwamen, was het altijd om ter hardst koersen. Samen met neef René Aerts had hij het plan opgevat om te gaan koersen. Zijn oudere broer Louis kocht voor hem een koersfiets. Nonkel Ren heeft onder andere nog gekoerst met de latere profrenner André Vlayen. Hij is gestopt met wielrennen toen hij ging studeren in Kortrijk. 
 
Op 16 september 1950 ging Nonkel Ren naar het Don Boscocollege van Kortrijk om daar, in vier jaar,  zijn humaniorastudies te doen. Om een studiebeurs te krijgen, moesten onderwijzers Frans Aerts en Jozef Doms een attest schrijven zodat hij kon meedoen aan het ingangsexamen om die beurs te krijgen. Zijn broers en zusters legden elke maand de nodige centen bijeen voor zijn studies.
Op  1 september 1954 begon hij met zijn priesterstudies aan het Sint Jozefseminarie van Mechelen. Op de vraag of hij een late roeping had, antwoordde Nonkel Ren in zijn typische stijl: “Ik heb niemand horen roepen”. De echte achterliggende reden van zijn roeping, waren de gebeurtenissen  op De Ploeg tijdens de tweede wereldoorlog.(*)
In 1957 gaat hij naar het Grootseminarie te Mechelen om op 10 juli 1960, op 31-jarige leeftijd, tot priester gewijd te worden door Kardinaal Van Roey. Bij zijn eerste H. Mis die hij opdroeg in de kerk van Blauberg was er een massa volk op de been en werd een heuse stoet op de been gebracht. Zoals op de bijgaande foto's is te zien waren moeder Roos en de broers en zussen van Laurent enorm trots op 'hun' priester.

wordt vervolgd .....