Frans Leeuws, was amper 2 jaar toen zijn moeder overleed (zie “Louis Leeuws-Tessens”). Hij werd na haar overlijden grootgebracht bij een broer van zijn moeder. Die pleegouders Door Tessens en Dymphna Hannes hadden zelf geen kinderen.                   
Frans had, in navolging van zijn broers ook voor schrijnwerker gestudeerd.
In oktober 1957 werd hij, na een avondje stappen als vermist opgegeven. Frans, op dat ogenblik Soldaat-Milicien had afgesproken met 2 andere dienstplichtigen, maar die hebben hem die avond niet gezien. De zaak riep onmiddellijk heel wat vragen op: waarom had hij een andere fiets genomen en was hij in de verkeerde richting gereden? (zie 'Foto's Leeuws')
Na een week van onzekerheid kwam de Rijkswacht  thuis met slecht nieuws: men  had Frans gevonden in het kanaal in Olmen. Moeder was ontroostbaar en heeft me direct gewaarschuwd dat ik nooit of te nooit alleen naar de “vaart” (het Albertkanaal) mocht gaan.
Door het verdrinken van haar jongste broer had ze later een heilige schrik van water. 
De stiefouders van Frans stierven in 1973.  Dympna overleed op 27 januari, haar man Door stierf 2 dagen later van verdriet.