" ’t Volk uit de Kempen is niet groot van gestalte, eerder klein, wat vernepen en teeder van voorkomen; in den tijd werden veel jongens uit de kempen, en inzonderheid uit eenige bepaalde en daarvoor vermaarde gemeenten, ongeschikt verklaard voor den soldatendienst."

...

"De aard van de Kempenaars is in den loop der eeuw weinig of niet veranderd.

Hoort hoe baron van W…, in 1825, de grondtrekken schetste van ’t Kempisch karakter:  “Spijts de armoede van den grond dien zij bewonen, zijn de Kempenaars nochtans tevreden met hun lot: zij zijn er fier over dat zij altijd hunnen moed en hunne groote huizelijke spaarzaamheid beter de tegenheden overwonnen hebben dan hunne geburen het deden, zij die nochtans veel meer bevoordeeligd waren door de ligging bij de rivieren en de groote steden en die daarenboven beschikken over kapitalen die de Kempenaars niet hadden. Sedert verscheidene eeuwen behouden de Kempenaars altijd hunne zeden en hun karakter;-natuurlijk zijn zij herbergzaam, rechtzinnig, moedig en zeer spaarzaam; zij kunnen alles wat hun grond voortbrengt te nutte maken: er wordt over hen gezegd dat in de Kempen niet verloren gaat dan de rook."

 (Uittreksels uit “De kempen in de 19^e en in ’t begin der 20^e eeuw, van Emiel Vliebergh, uitgegeven in 1906)